Ziekenboeg

Met het lezen van het verslag van vandaag zijn jullie snel klaar. Vandaag geen verhalen over een mooie wandeling, de rijstvelden, bergen, watervallen en meer wat eigenlijk op de planning stond.

Vandaag wel een verhaal vanuit… ons bed.

JW werd gisteravond zieker en heeft zijn maag en darmen lekker leeg gekregen. Daardoor sliep ik ook niet zo goed, ik was wel een beetje bezorgd om hem. Om 1 uur kreeg ik een appje van Manouk. Die had ook overgegeven. Ik zei dat ik wel een teiltje ging zoeken. Maar eenmaal beneden zaten daar 2 honden die aansloegen. Manouk appte dat ze prullenbak wel zou gebruiken. Oké, dus ik weer in mijn pyjama naar boven. Even later appte Manouk dat hun prullenbak gaatjes had. Niet geschikt voor andere doeleinden dan vuilnis. Dus waagde ik een volgende poging om een teiltje te zoeken. Manouk kwam zelf mee, ze voelde zich nog niet echt ziek. Een soort kom was het enige wat we konden vinden en een van de honden hapte speels in mijn been (heel zachtjes hoor), die wilde wel spelen. Ik wilde nu zeker zo snel mogelijk terug naar de kamer. We gingen met de kom weer naar boven. Daarna werd Manouk zieker. Ze is zelfs in de badkamer naast de wc gaan slapen, op een handdoek met een kussen. Om zo om het half uur boven de wc te hangen. Later heeft ze alsnog een teil gevonden in de grootte van een mandbootje [e-1f602]. Toch knap als je denkt dat dat pas groot genoeg is voor iemand van 1.57 m. Het kan ook zijn dat hoe zieker je je voelt, hoe groter je teil moet zijn. Met haar teil en al is ze weer in bed gaan liggen. Ik had inmiddels zelf ook een steen in mijn maag zitten en ik deed ook mee aan een grote schoonmaak van mijn darmstelsel. Gezellige boel hier!

Fabiënne meldde ons ‘s morgens af bij Thom, want het idee alleen aan een ontbijt viel al verkeerd. En onze excursie van vandaag ging ook niet lukken, helaas moest die ook afgezegd worden.

We bleven in bed en Thom zorgde goed voor ons qua drinken en medicijnen. Hij was naar de apotheek geweest om goede medicatie te halen. Even later belde Thao (van ons contactadres in Hanoi), die was inmiddels door Thom op de hoogte gebracht dat er boven 3 hoopjes ellende en teiltjes lagen, om te vertellen wat voor medicatie we hadden gekregen en hoe we die moesten innemen.

Voorzien van pilletjes, flaconnetjes en poedertjes om op te knappen en heel veel water en cola (altijd en overal mijn redding [e-1f609]) proberen we weer wat op de been te komen. JW en Manouk hadden ook nog wat koorts gekregen, maar Thao stelde me gerust dat dat erbij kan horen als je in korte tijd veel vocht verliest.

We voelen ons inmiddels al minder misselijk, we houden het vocht beter binnen en hebben hoop dat we morgen uit bed kunnen.

Oh ja, voor wie zich afvraagt hoe het met Fabiënne is: die heeft een heerlijke vakantiedag gehad naeen prima nachtrust. Geen idee hoe ze het heeft gedaan, maar ze heeft niks meegekregen van alle nachtelijke tumult. Pas toen haar wekker ging, zag ze dat er iets aan de hand was. Ze wordt vandaag door Thom in de watten gelegd, hij kookt voor haar en zij mag kiezen wat ze wil eten. Ze heeft een heerlijke lunch van hem gehad en heeft daar echt van zitten genieten. En verder hing ze op een bedje bij het zwembad en kwam ze af en toe even poolshoogte nemen bij de ziekenboeg en bracht ze colaatjes. Meer hadden we vandaag ook niet nodig om te overleven [e-1f609].De dag is nog niet voorbij, maar ik post dit verhaal al. Er gaat vast niks spannends meer gebeuren en we gaan vroeg slapen.