BBBBB - bus, boot, bus, boot en boot

Vanmorgen checkten we om 7 uur al uit en werden we rond 7:15 opgehaald door een bus. Wel een Vietnamese bus met dito gordijntjes natuurlijk. Dit vervoersmiddel hadden we nog niet gehad in Vietnam.

We pikten nog wat andere mensen op in Hanoi en gingen op weg naar Lan Ha Bay. Dit betekende dat we onderweg van de bus moesten overstappen op een speedboot, daarna stapten we over op een volgende bus die ons door het plaatsje Cat Ba en over het eilend Catba reed om een rond de klok van 12 over te stappen op een kleine boot en ten slotte op ons cruiseschip met 10 hutten.

En dat laatste ritje met een kleine boot ging niet zonder slag of stoot. Toen we alle bagage in het midden van de boot hadden gelegd en weg vaarden, kwam er een mannetje met een belangrijke pet op die in het Vietnamees tegen onze kapitein begon te ratelen. We verstonden er niks van, maar hij keek wel heel boos. Na bijna 3 weken komen we er dus achter dar Vietnamezen ook boos kunnen kijken.

Het kwam er denk ik op neer dat we te zwaar beladen waren, want we vaarden terug naar de kant en 4 mensen moesten de boot verlaten. 4 Fransen gaven zich vrijwillig op. Ze zouden even later alsnog opgehaald worden.

Na een minuut of 7 kwamen we aan bij onze boot. Toen de 4 Fransen ook waren opgehaald begon de briefing. Jeetje… we hebben gelijk een to-do-rooster. Ik dacht dat ik vakantie had!

13:00 lunchen

14:45 kanoën en zwemmen

17:00-19:00 Happy Hour

19:00 cooking class Vietnamese loempia’s maken door de tourguide die het maken van loempia’s thuis overlaat aan zijn moeder of vrouw en eigenlijk geen idee had hoe hij dit moest doen

19:30 diner

20:30 karaoke

22:30 slapen

7:00 ontbijten

7:45 naar een dorpje

En de rest weet ik niet meer, want in Nederland zijn mijn to-do-lijstjes echt minder lang als deze.

Na de briefing konden we in onze kamer. Heel leuk, op de onderste verdieping met uitzicht op zee.

Daarna gauw naar het dek, waar ligbedjes en terrasjes staan. We zitten op een kleine boot die vol is geboekt met 21 personen uit Nederland, Frankrijk en Australië/Nieuw-Zeeland. Toen het tijd was om (vrijwillig) te gaan kanoën, pakten we die kans graag met beide handen aan. JW en ik gingen samen op zoek naar apen, maar die hielden zich schuil. De enige aapjes die we tegenkwamen waren 2 Goese meiden in een kano [e-1f609].

Voordat ik verder ga zal ik kort iets vertellen over Lan Ha Bay. Heel veel mensen gaan naar Halong Bay, dat is een baai met mooie steile rotsen. Het is wat makkelijker bereikbaar dan Cat Ba en Lan Ha Bay en daardoor veel toeristischer. Er schijnt ook veel troep in het water te drijven. Jammer, dat maakt het gebied er niet mooier en schoner op. Het dorp Cat Ba met een baai ligt iets verderop en La Han Bay is helemaal in het zuiden van het eiland Cat Ba. Alledrie de baaien hebben dezelfde steile bergen, een soort doolhof van minifjordeilandjes. Maar Lan Ha is niet zo toeristisch en niet zo vervuild als Ha Long Bay. Voor ons dus een leukere plek om te overnachten, ondanks de extra reistijd om er te komen.

Even terug naar de kano’s. Dat was erg mooi. We peddelden tussen de eilandjes met hun steile rotswanden. De oorverdovende stilte die je in sommige stukken hoorde, was heerlijk! Je hoorde er alleen krekels en vogels. Je kon zelf je plan trekken met de kano’s, dat was leuk!

Na ons kanotochtje sprongen Manouk en JW van de boot voor een verfrissende duik.

Om daarna op het dek op te drogen onder het genot van leuke gesprekken en een cocktail. Het is altijd leuk om andere mensen van over de hele wereld te ontmoeten.

De cookingclass van onze gids was ook op het dek. Je leerde er loempia’s maken. Aangezien onze stuntelaar die nog nooit een loempia had gemaakt nou niet heel boeiend was, ben ik alvast gaan douchen. JW en de meiden bleven wel en maakten ook nu weer zelf loempia’s. Ik hield het voor gezien, die gefrituurde rolletjes waren me iets te vettig.

Toen de loempia’s op waren, was het tijd voor het diner. Met natuurlijk weer heel veel Vietnamees eten.

En het toetje waren 2 taarten. Want vandaag was de Parijse Vietnamees jarig en morgen wordt onze Australisch/Nieuw-Zeelandse vriend 21 jaar. Een reden voor 2 Vietnamese verjaardagstaarten die best goed smaakten.

En toen kwam de karaoke! Vietnam verlaten voordat je karaoke hebt gedaan, kan gewoon niet. En hoewel ik mijn twijfels had, want we hadden juist géén partyboot geboekt, werd het toch heel gezellig. De Parijse Vietnamees die ook op de boot zat, was jarig en hij trakteerde ons rijkelijk op cocktails. De Nederlandse afvaardiging besloot ‘de rest van de wereld’ kennis te laten maken met het liedje Engelbewaarder. Ik knipperde met mijn ogen en toen ik ze weer opende, liep de hele boot in een polonaise te feesten, met JW die lekker in de microfoon mee stond te zingen. Dus als je een feest wil met foute Nederlandse muziek: vanaf nu kun je JW inhuren [e-1f609]. Onze Parijse vriend had in elk geval een hele leuke verjaardag met al zijn nieuwe vrienden [e-1f609]. We weten ook van wie Fabiënne de feestbeestgenen heeft geërfd [e-1f61c]. Het was in elk geval heel gezellig aan boord [e-1f38a].

Om half 11 werd het laatste lied gezongen na een reeks ABBA-nummers die iedereen, zelfs de Fransen, mee kon zingen.

JW en zochten onze hut op, maar Manouk en Fabiënne bleven nog met de Australiërs en Fransen om alvast de verjaardag van de Australiër te vieren. We hoorden ze na twaalven hun hut opzoeken, de ouwetjes sliepen al, haha! Behalve de Parijse man, die houdt wel van een feestje.

Op een licht deinend bootje werden we in slaap gewiegd tot de volgende ochtend 6:45 uur.