Allemaal beestjes

Do 23/2

Deze ochtend werden we al om 8:15 opgehaald en naar de catamaran gebracht waar we tot een uur of 2 mee zouden gaan varen rond het eiland Klein Bonaire, dat voor de kust van Bonaire ligt. Ook onze snorkels en flippers gingen mee, want naast varen kregen we ook op 3 plekken de tijd om te snorkelen. Net aan boord werden de eerste drankjes al geschonken, maar wij hielden het zo vroeg op de ochtend toch liever bij een sapje en koffie. Al snel was het tijd om van boord te gaan. Dit deden we in kleine groepjes, waarbij we een stuk gingen snorkelen en de boot ons verderop oppikte. Dit deden we 3x, waarbij het water tijdens iedere duik een stukje frisser leek te worden.

Het koraal is hier verder van de kust van Bonaire heel mooi! En daarmee zijn er ook meer vissen. En grotere vissen.Snorkelen is nog steeds een van mijn leukste bezigheden, het voelt zo gaaf om een kijkje te nemen onder de waterspiegel waar een verborgen wereld ligt met veel leven. Als een vogel zweef je boven het schouwspel van vissen die elkaar soms achterna zitten of zich verstoppen. Niet tussen gebouwen, maar tussen de langzaam op de golven mee deinende koralen.

Op de boot kregen we tussen de snorkeltrips, van iedere keer bijna 3 kwartier, genoeg hapjes en drankjes. De rumpunch vloeide rijkelijk en sfeer werd joliger. De vliegende vissen vlogen heel wat meters voor onze boot uit. Best bijzonder, alsof je naar laag vliegende vogels kijkt.

En we moesten natuurlijk ook nog snorkelen. Er zaten wat volwassen mensen op de catamaran die vermoedelijk niet konden zwemmen. Zij gingen met zo’n drijfnoodle het water in. Net zoals bij mijn groep 3 bij het schoolzwemmen. Alleen waren het nu volwassenen die met noodle rond spartelden.Hilarisch!

Ons groepje kon gelukkig wel zwemmen, dat schoot wat meer op.

We zagen tijdens de snorkelstops een hoop beestjes onder water: een octopus zich half verstoppen onder een stuk koraal, we spotten een barracuda (een kleine), we zagen vele mooie, kleine en ook best grote vissen zwemmen, we ontdekten een over de bodem kronkelende zeeslang en natuurlijk was er ook erg mooi koraal. En het hoogtepunt toonde zich tijdens de derde snorkelstop, want opeens was daar ook een zeeschildpad die voorbij zwom. Hij -of zij- dook op aan de rand van een onderzeese klif, waardoor de achtergrond diep donkerblauw was. Wauw! Wat een plaatje. JW en ik snorkelden een stukje met hem mee en vlak voor mijn neus kwam hij even naar adem happen. De rest van de groep snorkelaars ging verder, of hadden hem niet eens gezien, en wij bleven er even hangen. Met onze flippers kunnen we snel zwemmen en zo haalden we onze achterstand snel in. Dit buitenkansje wilden we niet missen! En heel mooi dat er verder niemand was, alleen JW en ik. En die schildpad natuurlijk.

Eenmaal terug op de boot kregen we ons zoveelste drankje en kort daarna lunchten we op de catamaran met heerlijke Surinaamse bami.

Helaas kwam aan deze trip te snel een einde. Om 14:00 uur, dus volgens het tijdschema, meerden we aan en verlieten we de catamaran. Hier hadden we best nog een paar uur aan vast willen plakken!

Bij het appartement voelden we hoe moe we eigenlijk waren. Door alle indrukken of door de punch. Of door beide. JW en Fabiënne bleven thuis en ik ben naar het strand gegaan. Heerlijk in de schaduw bijkomen van alle visjes en het mooie koraal dat Bonaire te bieden heeft. Later kwamen JW en Fabiënne ook nog even tot aan de zonsondergang.

‘s Avonds reden we weer naar Kralendijk voor het avondeten. We hadden een tafeltje gereserveerd bij La Cantina, in een tropische binnentuin. Hier weten ze wel wat lekker eten is. Wat een leuk plekje! Rond half 11 waren we weer terug en vonden we het tijd om te gaan slapen. Tja, van al die visjes kijken en varen word je best moe! Morgen ons laatste dagje hier op Bonaire. We vliegen in de avond terug naar ons koude kikkerlandje, met een koffer vol mooie herinneringen met elkaar.