The lion sleeps tonight
Door: Agathe
Blijf op de hoogte en volg Jan Willem, Agathe, Manouk en Fabiënne
13 Oktober 2018 | Zuid-Afrika, Louis Trichardt
Het vervolg van donderdag 11/10. Na de gamedrive (safari) in Welgevonden gisteren in de vroege ochtend, volgde er ook een in de namiddag. Maar eerst hebben we even niks gedaan, even een middagdutje gedaan en wat gedronken op het hoogste balkon van het restaurant. Wat een uitzicht over Kololo en Welgevonden!
Daarna op naar safari nr. 2 vandaag.
Dit keer in het reservaat Kololo, waar we zitten. We reden een stuk verder dan we hebben gefietst, maar al snel en heel dichtbij ons huisje zagen we apen en wrattenzwijntjes. Ook kwamen we dit keer wel giraffen tegen. Een moeder met haar kind. Wat zijn ze groot, misschien toch fijn dat we ze niet op de fiets tegen zijn gekomen. Achteraf hoorden we nog een verhaal over een stewardess van de KLM dat zij hier ook fietste en een selfie met een giraf wilde maken. Het dier vond dat geen geslaagde actie en gaf haar een kopstoot waardoor de stewardess op de IC belandde. Misschien is de AVG (wet op bescherming persoonsgegevens) in Zuid-Afrika wel eerder van kracht gegaan dan in Nederland.
Verder hebben we nog de dieren gezien die we op de fiets ook zijn tegengekomen. En halverwege was het tijd voor een hapje en een drankje. Het is hier prachtig en de inmiddels ondergaande zon zorgde voor een goudgele gloed over het landschap. Onze gids had een mooi plekje gevonden bij de Krokodildam, bij een riviertje. En al snel stond er een tafel voor ons klaar met fris, bier, wijn, chips en Zuid-Afrikaanse droog worst. Anders dan in Nederland, zowel van smaak al uiterlijk, maar lekker!
Dieren zagen we niet bij deze stop, maar het uitzicht was al sprookjesachtig genoeg.
Na de safari hadden we een uurtje tijd om ons om te kleden en wat te drinken. En om 7 uur stond ons diner klaar: soep, Kudu (ach, vanmorgen zagen we ze nog springen in Welgevonden, nu lag er een stuk op mijn bord. Maar het is hier als biefstuk) en een lekker taartje.
En een uur later stapten we in de jeep voor een 3 uur durende nachtelijke game drive, op zoek naar leeuwen, cheeta’s en luipaarden. Het gezelschap leren we steeds beter kennen: een KLM-crew met aanhang die tijdens onze heenvlucht aan het werk was en net als wij 2 nachten in Kololo zitten. Best spannend, zo’n nachtsafari. Met een zoeklicht schenen we op het landschap in de hoop een glimp op te vangen van een jagend roofdier. Je moet zoeken naar de ogen die reflecteren en dan speciaal naar katachtige ogen. Ogen zagen we genoeg, het was ook wel een beetje raar hoor. Het enige wat je dan zag, waren een paar oplichtende ogen die je aanstaarden. Of zelfs 20 paar bij elkaar in het geval van een hele kudde dieren. We zochten en zochten... en vonden naast de kuddes gnoes, zebra’s, antilopes en impala’s alleen een... muis. En een konijn. Gelukkig was het erg gezellig in de jeep met een hoog humorgehalte. Helaas hadden we na 2,5 uur nog geen roofdier gevonden. Maar onze gids, met een enthousiasme van 200% en energie voor 10, gaf niet op en bleef zoeken. We maakten wel even een stop voor warme chocomel. 2 mensen bleven in de jeep, die vonden het doodeng om in het pikkedonker uit de jeep te komen, want waar hadden die leeuwen zich verstopt? We hadden zelf ook een zaklamp mee om evt. sluipers te kunnen zien en daarnaast bleven we heel dichtbij de jeep. Best veilig, toch? En zo dronken we warme chocomel onder een heldere sterrenhemel op een plek waar het heel donker was.
Daarna weer gauw de jeep in, een dekentje over ons heen, want het was intussen best afgekoeld, en op naar de volgende poging een leeuw of luipaard te zien.
Helaas liep die poging ook op niks uit en besloot de gids noordwaarts te gaan, in een deel van het park waar je wat minder snel komt. Vaak genoeg dachten we ‘beet’ te hebben, maar het was steeds loos alarm.
Op een gegeven moment stonden we bij een kikkerplas te zoeken en te luisteren. Het was 00:00 uur en JW zijn verjaardag was begonnen. En net nadat ik hem had gefeliciteerd, hoorden we gebrul uit de bosjes naast ons. Een leeuw? Zo’n brul met een diepe grom. Jeep starten, iedereen muisstil en een stukje naar het geluid. Met de lamp aan. Opeens doemde een neushoorn op. Een mannetje. Toen wéér dat bulderende gebrul. Een stukje achteruit met de jeep. Best spannend, de weg was smal en het dier stond wel heel dichtbij. En toen bleek er geen leeuw te zijn, maar achter een klein bosje nóg een neushoorn met haar kalfje. Het mannetje had het voorzien op het kalfje, en dan kon een pittig gevecht worden. Vol gas achteruit en wegwezen! Ik heb nog steeds geen idee of onze gids dat deed omdat het voor ons gevaarlijk kon worden, of voor moeder neushoorn die mogelijk door onze aanwezigheid afgeleid werd waardoor ze een aanval niet op tijd zou kunnen afweren.
We hebben nog even verder gezocht en onze gids had het best tot in de ochtend vol willen en kunnen houden geloof ik, maar wij hadden het na 5,5 uur zoeken in het donker wel een beetje gezien. Het was voor ons allemaal een lange dag geweest. Jammer dat we de leeuw, cheeta of luipaard niet konden vinden. Maar ik denk dat ik wel weet hoe dat komt. Denk maar aan dat liedje: ‘In the jungle, the mighty jungle, the LION SLEEPS TONIGHT’. En gelijk heeft hij! Ik hoop dat hij een heerlijke nachtrust heeft gehad.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley