Geld of rum in een boom
Door: Agathe
Blijf op de hoogte en volg Jan Willem, Agathe, Manouk en Fabiënne
27 April 2019 | Madagascar, Isalo
En er was weer een reisdag vandaag. Dit keer maar 5 uur rijden, naar een plek in het Isalo Nationaal Park. We worden de komende dagen omringd door de rotsen van dit park.
Om 9 uur vetrokken we na een heerlijk ontbijt met mooi uitzicht. We stopten al na een half uur, omdat het uitzicht vanaf een rots zo mooi was. Op de rots stond een graftombe, die zie je hier wel vaker langs de weg. Het zijn heilige plekken, daarom mag je er nooit met je vinger naar wijzen. Denk hierbij maar niet aan een graftombe zoals dat van Toetanchamon. Het zijn gewoon wat stenen gestapeld rondom de resten van een persoon. Vroeger stonk het ook vreselijk rond zo’n tombe, maar tegenwoordig wordt het lichaam behandeld met formaldehyde. Vanaf de rots keek je neer op rijstterrassen. Er kwamen ook kinderen naar ons toe, nieuwsgierig naar die witte mensen. Ze vonden ons bijzonder, raar en misschien ook eng.
Na deze stop reden we verder. In het volgende stadje wilden we iets te eten kopen, maar er was geen bakker of iets anders te vinden waar het eten hygiënisch genoeg eruit zag om er geen buikkrampen van te krijgen. We liepen wat rond in dat stadje. Over de markt en langs winkels. Of iets wat voor een winkel door kon gaan. Manouk en Fabiënne werden ongegeneerd aangestaard door jongens. In dit stadje zijn de mannen polygaam, dus er kan nog best een witte vrouw bij. We hebben er ook wel om moeten lachen, jongens die taxi’s (allemaal tuktuks) bestuurden, keken zo lang achterom dat ze bijna in de greppel belandden of ergens tegenaan reden.
Uiteindelijk hebben we bij een tankstation iets te eten en te drinken gekocht, wat we later op zouden eten.
Het landschap veranderde. Het werd vlakker en de kale vlaktes met alleen gras -en soms rijst- doemden op. Toen we vlak langs de weg een boom zagen, stopten we om in de schaduw onze lunch op te eten. Terwijl we in de schaduw van een tamarindeboom zaten te picknicken, kwam er een jongen met een kar uit de 19de eeuw en 2 zebu’s naar ons toe met een vaag verhaal over de boom. Hij beweerde dat de tamarindeboom een heilige boom was. Zijn opa had hem geplant. En omdat wij daar nu zomaar in zijn schaduw zaten, moesten we een offer brengen. Graag geld. Maar onze chauffeur zei dat we geen geld hadden. Dan was rum ook goed. We mochten het in de boom zetten. Nou, hij kon de boom in! Ik kan je vertellen dat het een mooie praatjesmaker was, maar dat ik er niks van geloof!
Daarna door naar ons hotel in het Isalogebergte. We hebben daar 2 leuke huisjes. JW en ik hebben er nog een wandeling gemaakt en daarna zijn we met zijn vieren bij het zwembad gaan zitten. ‘s Avonds in het restaurant gegeten en vanavond zullen we weer lekker kunnen slapen. Afgelopen nacht was het een slapeloos nachtje. Kamer te warm, raam open, muggen binnen en geen klamboe, raam dicht, JW op muggenjacht, raam toch open? JW nog steeds op muggenjacht, dekbedrits gevonden en dekbed eruit, JW weer op muggenjacht, enz. Hopelijk komende nacht beter. We hebben gelukkig weer klamboes om ons bed heen.
-
27 April 2019 - 17:48
Nico Walschap:
NOu weer leuke, mooie en wilde verhalen. Wat ik vooral onthou is dat het er wondermooi is Maar geen culinaire hoogstandjes
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley