Athene

Donderdag 12 okt

Morgen is het zover! We mogen Athene gaan ontdekken, met dank aan een hotelketen die een prijsvraag de wereld in slingerde met als beloning een verblijf van 3 nachten in een hotel aan de voet van de Akropolis. En daar zeg ik natuurlijk geen ‘nee’ tegen.

We hebben besloten om er toch een beetje een avontuur aan te geven: vanaf het vliegveld gaan we morgenavond gewoon met de bus naar het centrum. Een rit van 1,5 uur als het meezit met het verkeer. Als we in de verkeerde bus stappen kan het vele malen langer duren. We gaan het zien! JW verheugt zich al op zijn verjaardagscadeau. Eerder vierde hij zijn verjaardag in Zuid-Afrika tussen de zebra’s en leeuwen; dit keer tussen de overblijfselen van Griekse goden en godinnen. En mij natuurlijk.

Vrijdag 13 oktober

Vrijdag de dertiende… voor sommigen een ongeluksdag, maar niet voor ons. We vierden JW’s verjaardag met zijn drietjes in de ochtend, Manouk bracht ons naar Eindhoven, we waren ruim op tijd bij de gate (ooit misten we in Eindhoven bijna onze vlucht naar Malaga) en het vliegtuig vertrok op tijd.

Op naar Athene!

Na een prima vlucht waarin ik voor de helft in dromenland was, landden we en al snel zaten we in een bus die ons naar het centrum bracht.

We hadden ook kunnen kiezen voor de taxi of metro. Bij de eerst betaal je de hoofdprijs, dus nee, liever niet. De metro doet er slechts een uur over, maar dan zie je niks. En omdat vrijdag de dertiende geen ongeluksdag is: onze bus deed er ook maar een uur over, het verkeer zat mee!

Intussen konden we al wat sfeer van de stad meepikken en in de Griekse stemming komen.

Bij Syntagma stapten we uit voor onze overstap. We hadden nog geen idee welke bus we hier moesten nemen, maar lang leve Google Maps! Wat was dit een leuke plek om over te stappen! Het is een groot plein vol levendigheid, vrolijke mensen en iedereen is lekker buiten bezig.

We reden ook langs bezienswaardigheden uit de oudheid, die we uit het boekje dat we in het vliegtuig maar toch even een keer hebben bestudeerd, herkenden. (Ahum, de voorbereiding is wat minder grondig dan normaal bij mij, geloof ik). Jammer dat het Olympieion in de steigers staat. Maar ja, dat dacht ik ook town ik ooit heeeeel lang geleden voor het eerst bij de Sagrada Familia kwam. Zou dit ook zo’n gevalletje 100 jaar in de steigers zijn, of hebben we gewoon pech?

Nadat we nog 10 min in bus 2 (maar lijn 1) hebben gezeten, moesten we er weer uit en nog een stukje lopen op zoek naar het hotel. Omdat we niet zelf hadden geboekt, was het nog een grote vraag waar we terecht zouden komen. Als het maar geen ruïne uit de eerste eeuw zou zijn! Of een hotel vol ongedierte.

Het viel gelukkig hartstikke mee. We bleken in een luxe hotel te zitten, voorzien van alle gemakken. En met een rooftopgarden met zwembad en uitzicht op de Akropolis. Op nog geen 500 meter! Wat een toplocatie! En wat een luxe ontvangst hier. We voelden ons een beetje de koning en koningin. Deuren werden voor ons geopend, excuses gemaakt voor 2 minuutjes wachten bij het inchecken en onze handbagagekoffertjes, die hartstikke licht waren, mochten we absoluut niet zelf meetrekken. Stel dat we daar een hernia van zouden oplopen, haha!

Na de check in gingen we gauw naar buiten. Hoe mooi het hotel ook is, we hadden wel zin om de omgeving te zien en vooral: te eten.

Wat een gezelligheid op straat, we werden er gewoon heel vrolijk van. Of waren we dat eigenlijk al? Nou ja, dan nog vrolijker.

We kozen voor een echt Grieks eetgevalletje: wat aftandse tafeltjes op straat en vooral: veel Grieken die hier al zaten te eten. Dat is leuker dan een iets toeristischer restaurant.

JW wilde gelijk de halve kaart bestellen, want anders zou hij honger krijgen met van die ‘kleine’ gerechtjes. Gelukkig wist ik hem te remmen. Die kleine gerechtjes waren grooooot! Alleen de prijzen waren erg klein, waardoor hij dacht dat het slechts hapjes waren. Ik kan je vertellen dat we een bord vol champions in gesmolten kaas, brood, een bord tzatziki, een halve kilo gekruide gehaktballen en een halve kilo stoofvlees in tomatensaus en een berg rijst echt niet op konden! En dat waren ‘slechts’ een voor- en hoofdgerecht. De tzatziki was trouwens wel op. Ik vind het nu raar dat iedereen nu met een grote boog om me heen loopt, haha! Hij was erg goed, mer veeeeeel knoflook.