Allemaal oude stenen

Maandag 16 oktober

Onze laatste dag in Athene was alweer aangebroken. Maar dat betekende niet dat we niks meer te doen hadden. We hielden het vandaag wel wat rustiger met onze plannen, we hebben tenslotte ook een beetje vakantie.

Dus vanmorgen deden we alles op ons gemak en checkten we na ons ontbijt uit. Gelukkig kon alle bagage in het hotel blijven staan, zodat we zonder koffertjes op pad konden.

Allereerst zijn we nog een stukje van Plaka in gegaan, met de leuke straatjes en winkeltjes. Gisteren hebben we een stuk van de winkelstraat met de grote winkelketens gehad, maar vandaag waren het voornamelijk souvenirwinkeltjes. Die overal dezelfde prullen verkopen. We moesten onze tijd een beetje opvullen, want we mochten pas tussen 12 en 13 uur de Akropolis binnen.Om de drukte te verspreiden kun je alleen voor tijdssloten voor de entree reserveren. En aangezien de rijen voor tickets best lang waren, hebben we onze kaartjes gisteren al geboekt. De rest van de tijden in de ochtend waren al vol, dus ons restte het heerlijk warme tijdstip van de dag, haha! Maar later durfden we niet aan, omdat we ons vliegtuig ookniet wilden missen.

Om iets voor twaalven waren we binnen. Hoewel er natuurlijk niks echt binnen is. Het was warm, maar wel te doen om al die ruïnes te bekijken. JW had zich goed ingelezen, dus ik had een prima persoonlijke gids die af en toe wat voorlas uit ons boekje over Athene.

Toen we richting het Parthenon gingen, de grootste, beroemdste en mooiste tempel van dit complex, bleek dat er nog honderden mensen een glimp wilden opvangen van dit gedeelte op de berg met allemaal eeuwenoude resten. Jammer dat het Parthenon in de steigers stond, maar dit bleek al sinds halverwege de jaren ‘80 het geval te zijn. Dus tóch een ‘gevalletje net als de Sagarada Familia’, alleen iets korter. Maar een jaar of 40 in de steigers is voor een aantal bezoekers toch een mensenleven lang!

Na een uurtje of 2 in totaal waren we er wel klaar mee. Het is mooi, bijzonder om te verbeelden dat dit geconstrueerd is door mensen toen de mannen bij ons nog in een berenvel rondrenden achter dieren aan. Die oude Grieken waren slimmeriken, net als de Romeinen (die overigens ideeën van de Grieken jatten) en de Egyptenaren. Volgens JW lijk ik hier in Athene best op een Griekse. Ik denk dat hij gelijk heeft ;)

Om de berg weer af te kunnen, moesten we in de rij staan. Zucht… wat een file! Van mensen. Maar eerlijk, ze hadden de logistiek goed onder controle en in no time was iedereen die eraf wilde, van de berg af.

En dan de hamvraag… wat vinden we van de Akropolis? JW en ik waren het er allebei over eens: het is mooi en bijzonder oud. Maar het mooiste is toch wel om deze van een iets grotere afstand te zien, zoals we hem afgelopen van ongeveer alle kanten hebben gezien. Zoals gisteren bij de zonsondergang en in het donker vanaf de heuvel met het monument, vanaf de straat of vanaf het dakterras van ons hotel. Toen hadden we nog de magie en de verwachting hoe het er van dichtbij uit zou zien. Voor ons was het een goede timing om de bezichtiging op de laatste dag te doen, de mysterie rondom dit complex dan pas te ontrafelen.

We hadden nog genoeg tijd over en zochten een gezellig terras in een van de smalle straatjes. JW liet zijn halve liter bier goed smaken en ik had ongeveer dezelfde inhoud aan vers vruchtensap. Omdat we even na vieren de metro naar de luchthaven wilden nemen, besloten we hier op het terrasje een klein hapje te eten. We kozen voor een bord tzatziki met pitabrood. Dat is leuk voor in het vliegtuig voor eventuele buren die te dicht in onze aura’s komen.

Wedden dat we lekker ruim zitten?

Na het terras werd het tijd om naar het hotel terug te keren, waar we ons wat konden opfrissen en onze bagage konden ophalen. We kochten de metrokaartjes en stapten op de metro op het station dat schuin tegenover het hotel was en na een overstap onderweg stapten we een uur later uit bij de luchthaven. Jammer, het zit erop!

Op de luchthaven kwamen we nog wat bekenden uit Goes tegen, wat best gezellig was. In het vliegtuig terug dus 10 Goesenaren, dit bedenk je toch niet?

Hopelijk staat Fabiënne ons op te wachten op de luchthaven en is ze niet de tijd vergeten, omdat de voetbalwedstrijd Griekenland-Nederland bezig is ten tijde van onze vlucht naar huis.

We gaan het zien.

Tot de volgende reis!