Strand

Dag 17: vrijdag 12 augustus

Vanmorgen ging het gelukkig ietsje beter met Jan Willem. We besloten toch af te reizen naar Page, zo’n 2,5 uur verderop. We hebben nog geen camping geboekt, maar morgenochtend zouden we heel graag naar Antelope Canyon gaan. En die excursie hebben we in juni al wel geboekt. Deze is nl. erg populair onder toeristen.

Na een uur zijn we voor een uurtje gestopt, zodat Jan Willem even op bed kon slapen en ik ben ‘The Belly of the Dragon’ (buik van de draak) in gegaan. Dit is een tunnel in een bergachtig gebied op weg naar Page. In de tunnel, alleen voor voetgangers en je kunt er alleen met wat afdaalskills komen, lijkt het alsof je in een hele grote dikke darm loopt. Ik heb in mijn leven best wat dikke darmen van binnen gezien (gelukkig alleen op een beeldscherm) en ik moet zeggen dat het op een dikke darm leek. Gelukkig zonder inhoud. Of was ik vandaag de shit?

Toen ik terugkwam bij de camper, lag Jan Willem heerlijk te slapen. Ik heb daarom mijn boek gepakt en zitten lezen. Dat is ook vakantie.

Daarna zijn we verder gegaan, zonder stops maar wel langs de toadstool hoodoo’s; wat apart gevormde rotspartijen. De trail daar sloegen we even over.

Onderweg waren we er nog steeds niet uit waar we wilden overnachten. De ‘echte’ camping aan het Lake Powell of aan het strand van Lake Powell waar je mag overnachten als je een kaartje koopt. We besloten eerst bij het strand te kijken. Dit bleek wel te doen te zijn, als je niet direct aan het water wilde staan, i.v.m. vastlopen in het zand. Het strand deed ons een beetje denken aan Vrouwenpolder, ook hier moet je een eind lopen om bij het water te komen. Maar we nemen natuurlijk geen risico op verplicht een week ‘camping’ Lone Rock op het strand.

Het uitzicht is hier prachtig en afwisselend: we begonnen met zon, daarna kwam een milde zandstorm opzetten, we zagen dat auto’s vast kwamen te zitten in het zand (wat gelukkig weer goed kwam) en in de verte was de lucht zwart en zag je mooie bliksemschichten. Met onze stoeltjes op het zand voor de camper zaten we op de eerste rang. Een Parijzenaar die voorbij kwam bleef het zeggen: ‘Magnifique, magnifique!’ ‘Where do you come from?’ ‘Netherlands? Ah, it’s so beautiful!’. Hij had groot gelijk, het was een mooi schouwspel. Maar hopelijk komt het onweer niet onze kant uit. Want onderweg kregen we weer een noodmelding van flush floods. En vanmiddag werd Antelope Canyon gesloten om die reden. Duimen dat het gevaar morgen weer geweken is én dat de canyon niet is volgestroomd met water en modder. Want ook dan blijft hij gesloten. De weersvoorspellingen zijn gunstig, maar we hebben al gemerkt dat het weer hier erg snel kan omslaan. We gaan zo slapen in een camper die lekker heen en weer schudt en met de harde wind die rond de camper giert. Ik zoek mijn oordoppen wel op!

p.s.: bij het verslag van gisteren (Bryce Canyon) staan nu wel foto’s. Ik kon ze niet eerder uploaden omdat er eerst oude foto’s verwijderd moesten worden.