The way to San Francisco

26 dec:
Vandaag staat op vakantie MET Manouk op de planning, i.p.v. op bezoek BIJ Manouk. Dus op tijd opstaan, douchen, ontbijten en Manouk ophalen voor een korte vakantie. Dat op tijd opstaan lukte ons aardig, we waren toch al om 6 uur wakker. Het ontbijt smaakte beter dan anders. Ik ben normaal niet zo van een stevig ontbijt, maar mijn maag staat duidelijk nog op de Nederlandse tijdzone ingesteld. Dus iets na zevenen zat ik aan een bord met gebakken aardappelen, rookworst en scrumbled egg met ketchup. Lekker hoor!
Rond half 9 vertrokken met Manouk. Op weg naar San Francisco! Een lange trip van bijna 9 uur. Het eerste stuk was verrassend mooi. We reden eerst naar Los Angeles, waar het helemaal niet zo druk was op de weg. In de verte doemden de beroemde letters HOLLYWOOD voor ons op. We passeerden Disneyworld en zagen de achtbanen. Rechts van ons rezen dik besneeuwde bergen boven de wolken uit. In Amerika is alles groot, en dat is zelfs zo bij de bergen. Ik geloof dat het San Bernadino was. Daarna werd het landschap waar we door reden mooi en ruig; woestijnachtige bergen die later in licht besneeuwde bergen veranderden. De temperatuur was dan ook aardig gedaald. Onderweg keken en luisterden we naar de Streamers.
Even later werd het weer wat warmer en reden we langs enorme plantages met sinaasappelbomen, waar de sinaasappels nog in hingen. Ook kwamen we langs oude olievelden, met nog van die ‘ja-knikkers’. Degenen van onze leeftijd kunnen zich deze vast nog uit aardrijkskundelessen herinneren. Als je diep in je geheugen graaft.
Wat ook al enorm groot was, was een enorm veld met koeien. Ik kan het niet uitleggen hoe dat was, maar de geur was om te kokhalzen. Geen idee hoeveel koeien er stonden, maar het waren er ontzettend veel. Dit is ondenkbaar in Nederland. En gelukkig maar, want die penetrante lucht bleef best even in je neus hangen….

Over viezigheid gesproken: een typisch Amerikaans drankje (fris) is root beer. Manouk had het nog nooit geproefd, dus we kochten onderweg een flesje. Jemig! De reactie van Jan Willem was: ‘Wat is dit voor smurfendrank????’ Volgens ons smaakt het naar een combinatie van tandpasta, mondwater, petroleum, drop, schoonmaakmiddel en andere chemische troep. Geen aanrader!

En dan denk je dat je alle viezigheid voor de dag hebt gehad. Nou, ik zal jullie uit de droom helpen. We kwamen aan in een vrij ranzig motel dat we hadden geboekt voor de komende 3 nachten. Het beddengoed was schoon. Dat was zo ongeveer het enige. Mocht je nog een nepnagel nodig hebben, dan mag je het zeggen. Dan nemen we die hier wel van de vloer mee.
Ach, dat wordt schoenen of slippers aan en vooral: veel naar buiten! Dus dat deden we dan ook direct. Op naar de Vietnamees om wat te eten.
Daarna doken we onze bedden in.
Welterusten!