Een héle grote tuin in Zuid-Afrika

Een dagje in de ‘Nasionale Krugerwildtuin’
Zo heet het Krugerpark in het Zuid-Afrikaans. Ik geloof alleen niet dat er íemand op de wereld is met zo'n grote tuin. Ik zou hem niet willen hebben, dan ben je áltijd aan het grasmaaien.
En daar gingen we dan vandaag, op naar het Krugerpark, wat niet in onze planning zat. Maar als de dieren niet allemaal naar ons willen komen, gaan wij wel naar hen toe. En zo gingen we met zijn vieren om half 6 ‘s morgens (oef, da’s best vroeg) op pad: Ellen uit Nieuw-Zeeland (dus ook een beetje een Zeeuw), de gids en wij.
Na een uur rijden, want de wegen zijn niet zo goed als in Nederland, kwamen we aan aan de Orpen gate. We zaten natuurlijk al klaar met onze verrekijkers en fotocamera’s. En dat bleek maar goed ook, want al snel zagen we neushoorns liggen. En buffels. Ik had een vooroordeel over het Krugerpark. Want hoe vaak heb ik al gehoord dat het daar filerijden is? Heel vaak. En op foto’s zie je dat ook vaak. Maar gelukkig bleek dat mee te vallen en reden we vaak alleen. Over asfalt, maar ook over zandweggetjes. En we genoten! Want wat hebben we veel dieren gezien! Giraffen, olifanten, gnoes, leeuwen, een duizendpoot, een krokodil, heel veel verschillende soorten gazelles, vogels, neushoorns, buffels, schildpadden en nog veel meer! Overstekende zebra’s, olifanten en impala’s. Apen waarvoor we moesten stoppen omdat ze niet uitkeken bij het oversteken. Dat deden de olifanten beter. Die keken eerst uit, maar zo hoffelijk als we zijn hebben we ze voorrang gegeven. Dat leek ons trouwens ook beter voor onze eigen veiligheid.

De big five hebben we helaas niet compleet omdat het luipaard verstopt bleef. Maar dat maakten alle andere dieren wel goed. De leeuwen zaten op 3 verschillende plekken. We zagen welpjes die hun moeder wakker maakten. En ook meneer Lion King die aan zijn diner zat. Hij had gnoe op het menu. En ongelooflijk hoe de gieren en jakhals geduldig zaten te wachten tot ze konden ‘afruimen’. Ze hielden hem constant in de gaten, hopend op wat restjes verse gnoe.
Ook de olifanten waren weer prachtig en indrukwekkend. De giraffen ook.
Ondanks het weer dat plotseling een stuk minder goed is. We hadden af en toe wat motregen en de temperatuur was behoorlijk gedaald. Ondanks de dekens en warme vesten zaten we te koukleumen. Dat kwam natuurlijk ook wel door de open safari-jeep. En daardoor konden we weer meer zien.
We hadden ruim 380 km gereden en we zijn tot aan de grens met Mozambique geweest. En daarmee hadden we nog maar een klein stukje van het Krugerpark doorkruist, het park is zó enorm groot! Vlak voordat we het park verlieten, lag er een hyena op 3 meter afstand van ons haar baby te voeden. Dat was het toetje van een hele dag Kruger.
We verlieten het park bij de Krugergate, waar net buiten de gate een olifant een boom stond te slopen. We stonden er zo dichtbij, hij vond het prima. Maar de man die lopend naar hem toe was gekomen om wat foto’s te maken, moest snel weg, want daar was mr. Olifant minder blij mee.
De terugweg namen we via kleinere weggetjes, door kleine dorpjes waar geen toeristen komen. Dat blijven we leuk vinden! Al snel werd het donker en in Acornhoek (stadje) was het verkeer een zootje. Stoplichten werden genegeerd, iedereen wilde voorrang en het maakte niemand uit dat er politie stond. Waarschijnlijk doen die net zo hard mee met dit spel. De weg was apart te noemen: deels zandweg en deels asfalt, naast elkaar! Ook best leuk om eens te zien, als dat gekrioel van auto’s.
Eenmaal weer terug in de lodge, het was inmiddels 7 uur, konden we een hete douche nemen en hete thee drinken om op te warmen. Daarna weer met zijn allen aan tafel, dit keer binnen. Voor zo ver het binnen te noemen is. De ramen zijn zoals die van een tent, een deur ontbreekt. Maar het is zeker gezellig! Vandaag stond bobotie en maispap op het menu, met een chutney van diverse soorten fruit. Héérlijk! ‘s Avonds gingen we vroeg slapen, het regende inmiddels en onweerde. En om 4:55 ging de wekker weer. Want van gamedrives krijgen we nooit genoeg!